baner
 
 
 
 
baner
 
 
 
2012-03-27
 

Dzieci w górach - Rekomendacja UIAA nr 9

Zachęcamy do zapoznania się z tłumaczeniem rekomendacji Komisji Medycznej UIAA nr 9 pt. „Dzieci w górach".

Materiał edukacyjny autorstwa Meijer, H.J. & Jean, D. (tłumaczenie: Maciej Uchowicz, korekta: Paweł Podsiadło) "Dzieci w górach" przeznaczony jest głównie dla lekarzy, osób zainteresowanych, operatorów wypraw trekkingowych i ekspedycji.

Wprowadzenie

Każdego roku tysiące dzieci mieszkających na nizinach podróżuje w góry nie ponosząc żadnego uszczerbku na zdrowiu. Większość wypraw to wyjazdy do resortów górskich, szczególnie w Ameryce Północnej i Europie. Oprócz tego, coraz większa liczba dzieci przenosi się na tereny wysokogórskie w związku z obowiązkami zawodowymi rodziców. Chociaż większość wyjazdów w rejony górskie przebiega bez zakłóceń, u niektórych dzieci pojawiają się objawy, które można powiązać z ekspozycją na wysokość. Szczególne ryzyko ekspozycji na duże wysokości u dzieci nie zostało szczegółowo przebadane i większość poniżej przedstawionych informacji stanowi wynik przełożenia danych uzyskanych w populacji osób dorosłych, z uwzględnieniem wpływu wzrostu i etapu rozwoju dziecka. Aktualnie przyjmuje się, że dzieci nie wymagają dodatkowych działań w przypadku nagłej ekspozycji na wysokość (w porównaniu z dorosłymi). Niemniej jednak, jeśli dorośli chcą z dziećmi odbyć podróż
na tereny położone wysoko, muszą odpowiednio wcześniej odpowiedzieć sobie na poniższe pytania:

1. Czy dziecku naprawdę się to spodoba?


- Wyprawę należy dostosować do charakteru dziecka!
- Dla dziecka, przygoda i zabawa są ważniejsze niż zdobywanie lub przebywanie na jakimkolwiek szczycie

2. Czy podróż raczej podbuduje ego rodzica, niż odniesie się do potrzeb dziecka?

Poniżej zaprezentowane stanowisko zawiera wyważone zalecenia, które powinny być pomocne osobom przebywającym w górach oraz lekarzom udzielającym porad w zakresie zdobywania dużych wysokości z dziećmi.

Uwaga: Młodsze dzieci z reguły wyrażają dyskomfort fizjologiczny w mniej zrozumiały sposób, np. zazwyczaj nie mówią, że jest im zimno w stopniu zagrażającym, że nie czują palców (o ile posiadają wystarczające umiejętności językowe). Raczej stają się bardzo zmęczone i wyciszone. W porównaniu z osobą dorosłą, mechanizmy termoregulacji u dziecka nie są jeszcze całkowicie ukształtowane, podobnie jak adaptacja do ekspozycji na hipoksję.

Otalgia i inne schorzenia ucha, nosa i gardła


Najczęstszym problemem występującym u dzieci przebywających w górach jest otalgia (ból uszu), spowodowana nagłymi zmianami ciśnienia atmosferycznego (np. przez szybkie zdobywanie wysokości w kolejce linowej lub samochodzie, ale również w trakcie transportu powietrznego - loty widokowe). Ryzyko wzrasta u bardzo małych dzieci lub noworodków oraz u dzieci lub niemowląt z wcześniejszymi infekcjami górnych dróg oddechowych. Nie potrafią jeszcze wyrównywać ciśnienia w uszach, kiedy nos jest niedrożny z powodu kataru. Kolejny problem może dotyczyć rodziców w interpretacji objawów u dziecka w okresie prewerbalnym, które tylko płacze.Młodsze dzieci muszą być zdrowe, jeśli mają odbyć podróż na większe wysokości. Jeśli możliwe, nos należy wyczyścić, najlepiej za pomocą roztworu soli fizjologicznej, co pozwoli uniknąć jego niedrożności.

Warto poświęcić trochę czasu i w trakcie jazdy samochodem w warunkach alpejskich robić przystanki. Dzieci powinny popijać płyn co każde 300 do 500 metrów wysokości. Przed i po zdobyciu szczytu muszą odpocząć, ale nie powinny tego robić na samym szczycie (chyba, że dziecko zachowuje się całkowicie normalnie oraz czuje się ewidentnie dobrze). W trakcie szybkiego wytracania wysokości (samochód, kolejka linowa) dziecko powinno ścisnąć nos palcami i dmuchać z całej siły z zamkniętymi ustami. Chore dzieci nie powinny podróżować kolejką linową lub statkiem powietrznym – zmiany ciśnienia są zbyt gwałtowne. W trakcie zdobywania wysokości można regularnie stosować aerozole do nosa (roztwory soli) przeznaczone dla małych dzieci . Uwaga: W zimowych kurortach narciarskich powszechne jest występowanie zapalenia krtani i kataru (suche powietrzne, przegrzane pomieszczenia). Problemu można uniknąć przez nawilżanie powietrza w pomieszczeniach.

Choroba wysokościowa: AMS/HAPE/HACE/SIMS

Małe dzieci nie opisują objawów w wiarygodny sposób, nawet jeśli potrafią już mówić. U dzieci poniżej 3. roku życia, podróż do każdego nowego miejsca może doprowadzić do zmian snu, apetytu, aktywności i nastroju. Niektóre starsze dzieci, szczególnie w wieku 3 – 8 lat oraz dzieci z zaburzeniami w uczeniu lub komunikacji również mogą w niedokładny sposób opisywać objawy, co powoduje, że rozpoznanie choroby wysokościowej staje się trudne.

W przypadku dzieci 8-letnich i starszych przyjmuje się, że objawy choroby wysokościowej są podobne jak u dorosłych. We wszystkich przedziałach wiekowych (dzieci i dorośli) objawy choroby wysokościowej są niespecyficzne i mogą być mylone z innymi zaburzeniami takimi jak inna choroba, nieostrożność żywieniowa, intoksykacja lub czynniki psychologiczne związane z długą podróżą lub wcześniejszymi problemami. Niemniej jednak, w trakcie zdobywania wysokości z dziećmi rozsądnie jest przyjąć, że występujące objawy są związane z wysokością i należy podejmować odpowiednie działania do momentu wykazania, że przyczyna leży gdzie indziej. Chociaż dostępne dane mają charakter wstępny, wydaje się, że czas potrzebny dzieciom na aklimatyzację jest podobny jak u dorosłych. Chociaż brak jest danych opartych na podstawach naukowych, zaleca się, aby wysokość noclegowa dla dziecka w wieku przedszkolnym nie przekraczała 3000 do 4000, z preferowanym poziomem < 2500 m.

Z całością artykułu można zapoznać się tutaj.
KOMENTARZE
Nick *:
 k
Twoja opinia *:
 
Dodaj komentarz
 
 
 
Copyright 2004 - 2024 Goryonline.com