baner
 
 
 
 
baner
 

Europejskie rejony: Sant Miquel del Fai

Niewielki sektor położony w pobliżu Barcelony oferuje możliwość wspinania w poziomym dachu, warto tu zajrzeć choćby przejazdem, lub połączyć wycieczkę ze zwiedzaniem pobliskiego monastyru.

Sant Miquel del Fai położony jest w zacisznej okolicy; fot.Mateusz Haładaj



Sezon, charakter wspinania i poziom:

Sant Miquel to gratka dla wspinaczy poszukujących mocno nachylonego terenu, lubiących wypuszczać nogi w powietrze… Wprawdzie repertuar sektora jest bardzo skromny (zaledwie 10 mocnych dróg) ale za to charakter wspinania godny uwagi. Stroma połać wapienia urzeźbiona jest krawądkami, oblakami i naciekami w postaci stalaktytów. Drogi mają wybitnie atletyczny charakter, a najdłuższa z nich przecina sufit w poprzek i liczy sobie około 25m. 

Na rozgrzewkę możemy pokonać część trawersu znajdującego się na wejściu sektora (całość to podobno 8B), najłatwiejsza droga godna uwagi to 8a, 8a+, jednak linie z przedziału 8c wyglądają imponująco. Sektor jest dla lokalnych wspinaczy alternatywą ściany wspinaczkowej, sufit dobrze chroni przed deszczem, a powiew wiatru i rześka bryza wodospadu dają ochłodzenie latem. Najlepszy sezon panuje tu jesienią i wiosną.



Imponujący dach sektora; fot.Mateusz_Haadaj



Dojazd i położenie:

Sektor położony jest niedaleko Monasterio de Sant Miquel del Fai, 50 km na północ od Barcelony, w pobliżu miejscowości Sant Feliu de Codines. Za monastyrem należy jechać w kierunku północnym 1,3 km, skały położone są pod drogą, w kanionie. Sant Miquel położony jest w zacisznym miejscu, na dużej wysokości.


Atrakcje:

Monasterio de Sant Miquel del Fai jest perłą architektury romańskiej, duże założenie posadowione jest nad wodospadem w wydrążonej w skale jaskini. Okolice świetnie nadają się na piesze i rowerowe wycieczki, to jedno z tych miejsc, które choć raz warto zobaczyć…


Topo: 

http://canromu.files.wordpress.com/2010/03/sant-miquel_amb_noms1.jpg

uwagi do topo: droga nr. 5 = 8a, trawers dachu = 8c+, trawers dachu + trtawers dolny = 9a.

Na deser polecam klimatyczny film z przejścia Edu Marina:



 

Zapraszamy także do przeczytania pozostałych artykułów przedstawiających europejskie rejony wspinaczkowe:


Siurana, cz.1


Siurana, cz.2


Montsant


Margalef


Masriudoms


- Camarasa


- Sant Llorenc de Montgai


Santa Linya


Oliana


Tres Ponts


Abella de la Conca


Terradets


Coll de Nargo


Perles


Figols


Collegats


- Alos de Balaguer


Vadiello


Tartareu


Garraf


- Cuenca


- San Miquel del Fai

 


KOMENTARZE
Nick *:
 k
Twoja opinia *:
 
Dodaj komentarz
 
 
 
Copyright 2004 - 2024 Goryonline.com